Patrzy. Słucha. Czuje. Denerwuje się. Uspokaja. Obserwuje. Chce być blisko Mamy. Odpręża się. Zasypia. Mały człowieczek. Taki sam jak my.

Tym razem na blogu będzie bardziej osobiście. Na zdjęciach zupełnie wyjątkowa dla mnie osoba. Wspaniała kobieta, przyjaciółka i mama. Z nią można góry przenosić, konie kraść i jeszcze do rany przyłożyć - zawsze jest lepiej ;)

Mieszkaniec brzuszka jest już z nami na świecie a zdjęcia są pamiątką tego wyjątkowego stanu. Zrobiłyśmy je tuż przed wielkimi zmianami, przed wywróceniem świata do góry nogami. Z podziwem i dumą patrzę na to, jak świetnie sobie radzi.

Taka mała kurszyna a tyle w nim radości. Wciąż jestem pod wrażeniem czarującego uśmiechu Leosia. Z resztą podczas zdjęć uśmiechaliśmy się wszyscy. Leon na widok Mamy, Tata na widok uśmiechającej się Mamy a ja na widok tak pozytywnej i sympatycznej rodziny. Bardzo dziękuję za miły wspólny czas.

Swoją drogą jak to jest, że gdzieś po drodze, wraz z dorastaniem tracimy te uśmiechy i spontaniczną radość. Czy nie lepiej byłoby mieć w sobie dziecięcą euforię przez cały czas. Ale nie taką naiwna radość, tylko najszczerszą i prawdziwą. Zamiast widzieć rzeczy w ciemnych barwach…na przykład uśmiechać się i szczerze cieszyć na widok bliskiej osoby, możliwości przebywania z nią, dzielenia czasu. I tak codziennie. Gdybyśmy zachowywali się jak dzieciaki, które widzą swoją mamę czy tatę i cieszyli się, że oni są przy nas. Czy nie byłoby nam lepiej? :)

To bardzo miłe uczucie, gdy wraca do mnie cała rodzina na kolejne zdjęcia. Dzieci już duże, rodzice wciąż piękni i młodzi ;) Pamiętam rok temu chłopcy byli naprawdę małymi szkrabami a teraz można z nimi porozmawiać i powygłupiać się. Starszy Marcelek nawet zaoferował mi swoją pomoc jako asystent przy kolejnych sesjach.

Wspaniała rodzinka, bije od nich super pozytywna energia. Namawiam ich na letnią sesję w plenerze. Mam przeczucie, że chłopcy, mimo dużej żywotności podczas naszej sesji, wciąż nie pokazali do końca na co ich stać.

Widać te chochliki w oczach :)

Święta, Święta i po Świętach. Jeszcze przed Nowym Rokiem chciałabym Wam pokazać kilka zdjęć z sesji zimowych/ świątecznych/ mikołajkowych, które w tym roku cieszyły się dużym zainteresowaniem.

Umawialiście się kiedyś z dziećmi na sekret? A właściwie na utrzymanie pewnej tajemnicy? Na takie klasyczne cicho sza dla rodziców, ani słówka o czymś ważnym, nikomu nic nie mówimy. No i jak wyszło? :) A jeszcze w wykonaniu 8 latka i 6 latki to w ogóle możliwe? HA! Muszę przyznać, że dzieciaki absolutnie stanęły na wysokości zadania i naprawdę nie pisnęły ani słówka rodzicom o świątecznej sesji. Była super niespodzianka a zdjęcia oprawione w piękne ramki już zawisły na ścianie.